پنجشنبه، بهمن ۰۵، ۱۳۹۱

پیکانیسم اقتصادی

یه کمک کن روشن شه

ما واقعا به مدیرمسوول و سردبیر و شهاب و سپهر و آقای مسافر و باقی دوستان و آشنایان، حتی همین آقاسوری، قول دادیم که اصلا به دولت و مجلس و سیاست و اقتصاد و وزارت ارشاد و سیاست خارجی و انتخابات و چی و چی- یعنی عملا به هیچی! - کاری نداشته باشیم. اما وقتی آقا الهام حرف بزند دست و پای آدم می‌لرزد و توبه‌ها را می‌شکند. می‌گویید نه؟ ایناهاش؛

دولت کمکی
آقا الهام، سخنگوی دولت، گفت: تا پیش از عید کمک‌های مناسبی برای جبران مشکلات اقتصادی به وجود آمده، به مردم خواهد شد.
یک سوال بیشتر به ذهن ما نمی‌رسد؛ چرا؟
آیا وظیفه دولت کمک کردن به مردم است؟ آیا وظیفه دولت جبران کردن است؟ آیا وظیفه دولت مشکل درست کردن به قصد جبران کردن است؟ خسته نباشید.

پیکان و پرادو
البته یکی به هر حال باید مشکلات اقتصادی را جبران کند. و چه کسی بهتر از دولت؟ مثل مشکلات اتومبیل‌های وارداتی. که فقط نمایندگی‌هاشان می‌توانند ماشین را درست کنند. اما پیکان چی؟ حتی نمایندگی‌ها هم توی کار پیکان ماندند. آیا مشکلات اقتصادی ما مثل پیکان در گل‌ گیر کرده است یا مثل پرادو گلگیرش اندازه دوتا پیکان ارزش دارد؟ (ما می‌دانیم. اما به روی خودمان نمی‌آوریم.) آیا مشکلات اقتصادی ما اگر پیکان بود صاحب اول و آخرش خودمان بودیم (که هستیم؟)

لکنته و لگزوز
آیا اگر دولت کمک کند ماشین اقتصاد دوباره روشن می‌شود و تخته‌گاز به جلو می‌رود؟ یا فقط الان قرار است کمک کنند که پیکان را از وسط جاده هل بدهند کنار؟ آیا لکنته‌های ما راه لگزوزهای آقازادگان را بند آورده؟ واقعا؟ آیا اقتصاد خرد ما شیشه‌خرده دارد و رفته توی دست و پای کسانی که اقتصادشان درشت است؟ (ما نمی‌دانیم. شما چطور؟)

الهامات شعری
الهام- همچون گلنار - مثل گلی بود که گفتند پرپر گشته / شکر خدا دوباره به هیات دولت برگشته

رضا صادقیانه
الهام، عزیزم، داشتم فراموشت می‌کردم اما باز دوباره دیدمت، تو غم‌ها غوطه‌ور شدم چرا؟ داشتم فراموشت می‌کردم اما تا صدات رسید به گوش من، شکستم بی‌صدا، چرا؟

درگیری با الهام
بیا برگرد تا هیات دولت از عادتت سیر نشده / تا نگام با یک الهام تازه درگیر نشده.

کمکم کن کمک دولتی‌م کن
کمکم کن
کمک دولتی‌م کن
نذار توی این اقتصاد بمونم تا بپوسم
کمکم کن
کمکم کن
نذار مثل پیکان توی گل بمونم
کمکم کن
کمک دولتی‌م کن 


منتشرشده در روزنامه شرق، 5 بهمن 1391، ستون از هر نظر بی‌ضرر
(طنزها را همان‌طور که در مطبوعات منتشر می‌شود، با حذف و تعدیل، در اینترنت بازنشر می‌کنم.)