پوریا عالمی علاوه بر اینکه طنزنویس برجستهای است دوست خوب و با مرامی است. شش ماه پیش که خبر انتشار کتاب جدیدش، تفنگ بازی*، را با حسرت پیگیری میکردم مسافری از گرد راه نرسیده نسخهی امضا شدهای از آن را کف دستم گذاشت. "تفنگبازی" مجموعهای است از نوشتههای کوتاه- و بسیار خواندنی- پوریا عالمی که همراه با تصویرسازیهای عالی مهدی کریمزاده و صفحهآرایی هنرمندانهی حسن کریمزاده چشم هر بینندهای را در نگاه اول خیره میکند... و شاید تنها نقطه ضعفاش همین باشد! گرافیک "تفنگ بازی" آنقدر چشمگیر است که ادبیات آن را تحتالشعاع قرار میدهد چرا که متن بعد از حروفچینی تبدیل به تصویرهای جدیدی شده که بجای خوانده و فهمیده شدن بیشتر "دیده" و "فراموش" میشود، مثل یکی از صدها غروب زیبایی که دیده و فراموش کردهایم. انگار متن کتاب بیشتر به کار قاب شدن و آویختن به دیوار بیاید...
نتیجه آنکه، "تفنگ بازی" کتاب زیبایی است که نویسندهاش لابلای زیبایی کتاب گم شده است.
*تفنگ بازی- پوریا عالمی- انتشارات روزنه
توکا نیستانی
به نقل از توکای مقدس؛ کتابهای عکسدار