(هیچکس جز فیسبوک متوجه نشد چرا وقتی تولد بهنود بیست و هشتم است، ما پنجم مرداد این تبریکنامه را نوشتیم!)
دوتا 28 مرداد داریم؛ یکی گجسته، یکی خجسته.
تولدمبارکی مخصوص آقای بهنود.
راستی،
دوتا 28 مرداد داریم؛ یکی گجسته، یکی خجسته.
یکی 1332، یکی 1325.
دربارهی اولی که رو سیاهیش به تاریخ مانده زیاد نوشتهاند.
دربارهی دومی که هم رو سفید است و هم روزنامهنگاری و تاریخنویسی را رو سفید کرده، کمتر نوشتهاند.
در اولی، یعنی در 28 مرداد 32، کودتا شد و شعبان بیمخها به دنیا آمدند و پا گرفتند و پای خیلیها را قلم کردند و قلم خیلیها را شکستند.
در دومی، یعنی 28 مرداد 25 مسعود نامی به دنیا آمده بود، که در مطبوعات پا گرفت و نوشتن آموخت و بعدها پای خیلی از مطبوعات ایستاد و نوشتن پایش را یکی دوبار تا قلم شدن برد.
ما به سلامتی مسعود بهنود که امروز 65 ساله شده است، اقدام میکنیم، کلاه از سر بر میداریم و امروز را روز "تاریخ بهنودی" مینامیم!
تولدمبارکی مخصوص آقای بهنود.
راستی،
پرترهی بینظیری که بر تارک این تبریکنامه از مسعود بهنود قلمی شده است، هنر دست بزرگمهر حسینپور است، که به مناسب سالروز تولد بهنود، به او تقدیم شده است.