شرح عکس: من و آقای آزادی در تابستان 1388 در ملا عام، با هم ملاقات کردیم
که همه جای من و تکه‌ای از آن بزرگوار در عکس فوق مشهود است
عکس: P A
بزرگترین چیز در کشور و پایتخت من "آزادی" نام دارد. مردم می‌توانند با این چیز بزرگ به صورت رایگان عکس یادگاری بگیرند و برای دوستان‌شان در شهرستان، اروپا و آمریکا بفرستند. مردم بیشتر کشورهای دنیا چنین امکانی ندارند. متمدن‌ترین مردم جهان تا حالا این قدر ملموس و از نزدیک "آزادی" را ندیده‌اند و آن را حس نکرده‌اند. ممکن است وطن‌فروشان غرب‌زده‌ی خودفروخته‌ی مضمحلی بگویند "خارجی‌ها آزادی دارند". بله. اما آزادی آن‌ها اندازه آزادی ما این قدر بزرگ نیست. طبق آخرین تحقیقات و نظرسنجی‌ها و از همه مهم‌تر طبق آخرین عکس‌برداری هوایی از منطقه، ایران بزرگترین "آزادی" جهان را دارد. همچنین به گفته کارشناسان، ایران تنها کشوری است که به صورت نهادینه "آزادی" دارد، طوری که میخ آزادی در ایران از زمان مشروطه کوبیده شده است. تحلیل‌گران می‌گویند حتا از اروپا و آمریکا و باقی بلاد کفر می آیند ایران تا "آزادی" را از نزدیک ببینند و با آن عکس بگیرند.
در ضمن و برای کور شدن چشم حسودان در ایران این امکان فراهم شده است که مردم هر وقت دل‌شان خواست از آزادی بالا بروند.
.................................................................
آقای توپ
من و آقای توپ، رو در رو و فیس تو فیس مشغول بررسی اوضاع مملکت می‌باشیم. البته آقای توپ، برخلاف شایعه‌هایی که پشت سرش است و می‌گویند برای خودش مافیای اقتصادی است و برو و بیایی دارد، بنده‌خدا بدجوری هشتش گروی نه‌اش است. بین خودمان بماند آقای توپ هی از من می‌پرسید: «خوشه‌ی من چند است؟! سهام عدالت من هفتاد هزار تومن می‌شه یا نوزده هزار تومن؟!»
راستش مذاکرات من و آقای توپ بنا بر مصالح توپی، قرار شده فعلا به صورت محرمانه بماند و منتشر نشود. اما فقط خدمت شما عرض کنم این یارو توپه، وضعش اون‌قدرها هم که می‌گویند توپ نیست. بیشترش باد بود. بادش هم با توجه به طرح هدفمند کردن یارانه‌ها، دارد روز به روز خالی‌تر می‌شود.
.
منتشرشده در هفته‌نامه‌ی چلچراغ، شماره‌ی 378
