معاون وزیر راه درباره واگذاری هتلهای هما گفت: «هتلهای هما یکی از شرکت‌های ارزنده است که زمین آن بیش از هتل‌ها قیمت دارد اما چون کاربری هتل‌ها باید حفظ شود بنابراین مجموعه هتل‌ها باید با هم به فروش می‌رسید.»با توجه به اظهارنظر واقع‌گرایانه فوق، به نظر ما بهتر است هتل‌داری و صنعت توریسم را زیرمجموعه وزارت کشاورزی کنیم. چرا؟ چون وقتی زمین مهم‌ترین مجموعه هتل‌های‌مان از خود هتل‌هایش گران‌تر باشد بهتر است هتل‌داری و توریسم را طی مراسم باشکوهی از ریشه از بین ببریم (البته اگر هنوز رسما از بین نرفته باشد!) و وقتی هتل را از ریشه درآوردیم، زمین را یک شخم درست و حسابی بزنیم بلکه جای هتل که از توش توریست در نمی‌آید، از زمین باارزشش شنبلیله دربیاید.
دولت هتل‌دار نیست
معاون وزیر راه گفت: «دولت نمی تواند هتل‌دار باشد.»
ما خوشحالیم که معاون وزیر، ما را از اشتباه در آورد. راستش با توجه به این‌که دولت از آن ششهفتهشت سال پیش تا الان همه‌اش سفر استانی و خارجی بوده و نود درصد عمرش را توی هتل سپری کرده ما خیال می‌کردیم دولت هتل‌دار است. که الان که معاون وزیر راه گفت دولت هتل‌دار نیست متوجه شدیم اشتباه می‌کردیم. اما راستش هر کاری می‌کنیم عکس هتلهای سفر آخر برزیل با آن ویوی خاصی که داشت از ذهن‌مان دور نمی‌شود.
میان‌برنامه
معاون وزیر راه گفت: «اختیارات دولت در زمینه هتل‌داری کم است بنابراین باید هتل‌ها به بخش خصوصی واگذار می‌شدند.»
خوانندگان عزیز تا لحظاتی دیگر شما را با مفهوم بخش خصوصی آشنا می‌کنیم... چند لحظه و چند سطر صبر کنید...
معنای جدید بخش خصوصی
دانستن و درک حقیقت کار سختی است. چه بسیار آدم‌ها که داشتند صاف صاف زندگی‌شان را می‌کردند و راست راست می‌رفتند و می‌آمدند اما وقتی حقیقت را دانستند تاب نیاوردند و خود را به دره پرت کردند... آیا آماده هستید با حقیقتی شگرف و مفهومی ناب آشنا شوید؟ آیا می‌خواهید بدانید بخش خصوصی یعنی چی؟ آره؟ پس با دقت نظر دیده بردوزید بر حرف به حرف سخنان معاون وزیر راه که پرده از حقیقت برداشته. ایناهاش:
معاون وزیر راه گفت: «پس از چندین بار عرضه به بخش خصوصی، هتلهای هما به سازمان تأمین اجتماعی واگذار شد.»
پس متوجه شدیم عرضه و واگذاری به بخش خصوصی یعنی واگذاری به سازمان تامین اجتماعی. پس نتیجه می‌گیریم سازمان تامین اجتماعی «بخش خصوصی» محسوب می‌شود که جزییات این موضوع را اگر بخواهیم باز کنیم کل ستون حذف می‌شود پس وارد جزییات نمی‌شویم که که وارد کلیات‌مان نشوند.
دیالوگ هتلی
: سلام. می‌خواستم دو شب در این هتل اقامت کنم.
- دفترچه بیمه داری؟ بیمه تکیلی چی؟
: نه. ندارم. فقط دو شب می‌خواستم بمونم توی این هتل.
- ماندن شما توی این هتل مشکلی ندارد. اما وقتی بخواهید از هتل بروید بیرون باید یکی بیاید کفالت شما را به عهده بگیرد. یا این‌که بگویید آشناهاتان بیایند سندی چیزی بگذارند و شما را در آورند.
: ببخشید پشیمان شدم. من بروم خانه پس. دیگر به شما زحمت نمی‌دهم.
- به. آقا رو باش. حالا در خدمت‌تون هستیم. لطفا بنشینید کنج اون اتاق، رو به دیوار، و این برگه مشخصات مسافر را مو به مو پر کردید. راجع به مسافرهای دیگر هم هر چی می‌دانید پشت این برگه بنویسید.
منتشرشده در روزنامه‌ی اعتماد، 5 مرداد 91
(طنزها را همان‌طور که در مطبوعات منتشر می‌شود، با حذف و تعدیل، در اینترنت بازنشر می‌کنم.)
