وقتی صدقه به صورت تلفنی و اساماسی شد و با تماس با یک شماره تلفن و فرستادن فلان عدد و انتخاب فلان رقم مبلغ صدقه از حساب آدم کم و یا به قبض موبایل آدم اضافه شد، و اسلوب سنت حسنه دیجیتال شد، باید فکرش را میکردیم که با لایکزدن روی یکتصویر و شِر کردنش، یک بنگاه اقتصادی قول شرف میدهد برای یکنفر صبحانه آماده کند.
عزیزم تبلیغت را بکن. پول مالیاتت را بزن پای این امر خیر. عیبی هم ندارد. ولی من را فریب نده و نگو زحمت پردردسر امر خیر را میکشی. پوسترت اینقدر در اینترنت دست به دست شده، خب ما همهخَیِر هستیم و این را تو خوب میدانی،
که اگر توی اتوبان مدرس بیلبرد میگرفتی، اینقدر دیده نمیشد. و البته نه تنها از مالیاتت کم نمیکرد، که توی سند هزینهها هزینه بیلبرد هم میآمد و به مخارج و مالیاتت هم اضافه میکرد. دم مشاوران و ایدهپردازانت گرم. خوب بلدند دست روی کجا بگذارند که ما احساساتی شویم.
راستش الان جای صبحانه خالی نیست، جای بیلبردت توی بزرگراه خالی است.
......
چون جایی دیگر نظر بالا را نقد کردند و من توضیحاتی نوشتم، آن توضیحات را اینجا تکرار میکنم تا رویکرد نقد من را به تبلیغ مورد نظر بدانید:
چون جایی دیگر نظر بالا را نقد کردند و من توضیحاتی نوشتم، آن توضیحات را اینجا تکرار میکنم تا رویکرد نقد من را به تبلیغ مورد نظر بدانید:
الف
شعار این تبلیغ خیرانه این است:"جای صبحانه خالی است. "
شعار معرفی محصول جدید این شرکت چیست؟
عرض میکنم:
"این یکی جاش خالی بود"
که با طعم دسر تافی است.و دقیقا بعد از تبلیغات جای صبحانه خالی است معرفی میشود.
ذهن مخاطب درگیری احساسی و عاطفی با عمل خیری که کرده پیدا کرده. و به نظر شما تاثیرگذاری شکلات تازه دسر تافی که جاش خالی بوده، روی ذهن آدم خیر، تاثیر متفاوتی نخواهد داشت؟
ببینید کل این قضیه یک ایده تبلیغاتی است و بس. حالا شما بگویید چه عیبی دارد و امر خیر است. بحثی نیست. نظر من را نقد کنید تا بیشتر به زوایای این تبلیغات و این اعمال خیر بیندیشیم.
ب
مساله من از تبلیغ بعد از این آگهی شروع میشود.
که مشخصا استفاده از تاثیر آگهی تبلیغی خیرانه قبلی است.
و 2- ما باید فضای عمومی را هم در نظر بگیریم. اگر من الان بگویم به من نفری ده هزار تومن بدهید، میخواهم برای یکی جهیزیه بخرم. بعد ببینید پول را خوردم و رفتم باهاش سفر.
آیا نباید بگویید عالمی چنین کرد و چنان گفت؟
چون باید مراقب بود نظر مردم به کار خیر برنگردد؟
این هم همان محافظهکاریاست که مثلا میگویند خاتمی یا روحانی را نباید نقد کرد چون تضعیف میشود. نقد تضعیف نمیکند، اصلاح میکند.