دکتر به مثابه دکتر
طبق خاطرات منتشرشده در کتاب «طرحی از یک زندگی»
دکتر شریعتی، اولین دکتر بود که از خارج به مزینان
برگشت - تا آن موقع دکترها برنمی‌گشتند - و مردم فکر می‌کردند دکتر شریعتی واقعا دکتر
شده و توقع داشتند حالا که دکتر شریعتی دکتر شده پس باید به درد مردم برسد. شریعتی هم که دید نمی‌تواند به آن درد مردم برسد تصمیم گرفت به این درد مردم برسد.
دکتر به مثابه درد
بدبختی مردم دردی نداشتند و اگر داشتند خودشان
نمی‌دانستند درد می‌کند. دکتر شریعتی در نخستین سخنرانی‌اش گفت ای مردم چشم‌هاتان چقدر قرمز شده. مردم گفتند آقای دکتر درد هم می‌کنه؟ و دکتر شریعتی هزارتا سخنرانی کرد که دل
مردم را به درد بیاورد، مردم در آخر فهمیدند دل‌شان درد می‌کرده اما آن‌ها دستمال را به سرشان بسته‌اند.
دکتر به مثابه انگشت‌درد
برای همین دکتر شریعتی دست گذاشت روی جاهای مختلف
مردم و مردم دیدند دکتر شریعتی دست هر جایی‌شان می‌گذارد درد می‌کند بعد مردم دیدند انگشت دکتر شریعتی شاه است و
شاه درد می‌کند برای همین دست به دست هم
دادند و انگشت‌دردشان را خوب کردند و حساب
انگشت را گذاشتند کف دستش.
دکتر به مثابه نسخه
دکتر شریعتی هر چند دکتر نبود و دکترا داشت اما
معتقد بود دکتر باید نسخه بنویسد. به همین دلیل در تمام کتاب‌هایش برای مردم نسخه نوشت.
دکتر به مثابه درمان
دکتر شریعتی تنها دکتر شریعتی در جهان است که
برای جامعه هم درد است و هم درمان و هم برانکارد و هم بستری و هم اتاق عمل و هم
اتاق ری‌کاوری و هم ترخیص.
ستون پوری‌پدیا | روزنامه شرق
۱۶ فروردین ۹۴
