جدول شاخص‌های فرهنگ دانشجویی اعلام شد. این
جدول یک سری چیز خوب دارد یک سری چیز بد. برای خواندن چیزهای خوب این جدول به صفحه
.... سری بزنید و ببینید جریان از چه قرار بوده است.
شاخص بد: آشنایی با خواننده‌ها و هنرپیشه‌های
بیگانه
اگر دانشجو، خواننده‌ها و هنرپیشه‌های خارجی را
بشناسد شاخص بدش رشد صعودی می‌کند. دانشجوها فقط باید با خواننده‌ای مثل علیرضا
افتخاری و خیلی بخواهند خلاف کنند با فتحعلی اویسی آشنا باشند. گفتنی است دانشجو
نباید با هنرپیشه بیگانه آشنا باشد اما درست هم نیست پوستر محمدرضا گلزار را به
دیوار بزند. دانشجو باید با پوستر داریوش ارجمند یا امین حیایی سرش را گرم کند تا
شاخص بدش جابه‌جا نشود.
شاخص بد: مدت گوش کردن به موسیقی غربی
ما نفهمیدیم با توجه به شاخص قبلی، این شاخص
یعنی چی. یعنی آشنایی با خواننده غربی بد است اما اگر آدم کم گوش کند خوب است. یا
کم آشنا باشد خوب است؟ برادرها بی‌زحمت بگویند مدت گوش کردن باید چقدر باشد که
دانشجوی مملکت داری موسیقی غربی گوش می‌کند رسید مثلا سر سه دقیقه، ضبط را خاموش
کند یا سی‌دی را بکشد بیرون که حالت شاخص بد در او مشهود نشود.
شاخص بد: تعداد بینندگان برنامه‌های تلویزینی
تفریحی بیگانه
قربان آدم چیزفهم. خب شما اگر "برنامه‌های
تلویزیونی تفریحی" درست و درمان درست کنید و پخش کنید، دانشجوجماعت و مردم
درد ندارند که بروند ماهی یک بار دستگاه ماهواره بگیرند که برنامه تفریحی ببینند،
شما هم ماهی یک‌بار بروی روی پشت بام بساط تفریح را جمع کنی.
شاخص بد: [...]
شاخص بد: تعداد دانشجویان علاقمند به زندگی در
خارج از کشور
[...]
شاخص بد: اطلاع از قیمت گوشی تلفن همراه
خیلی بد است که دانشجوی مملکت از قیمت گوشی
موبایل اطلاع داشته باشد. ما هم مخالفیم. اطلاع از قیمت گوشی موبایل جزو مظاهر
فساد است. اصلا بی‌بندوباری است. کدام آدم سالمی می‌داند گوشی موبایل چند است؟
الان مثلا همین دوستی که این بند را به عنوان شاخص فرهنگ دانشجویی اعلام کرده، نه
موبایل دارد نه تلفن. حق هم دارد. اصولا کسی که گوشی بی‌سیم دارد گوشی موبایل لازم
ندارد.
شاخص بد: آشنایی با قیمت سهام در بورس
بله. وقتی می‌شود دانشجو پولش را در بالشت یا
زیر تشک سرمایه‌گذاری کند، چرا باید با مظاهر سرمایه‌داری آشنا شود؟
شاخص بد: ترجیح غذای آماده به غذای سنتی
عزیزان من، غذاهای سنتی غذاهایی گران است. چون
برنج و گوشت و حبوبات و روغن و چه و چه می‌خواهد. در خانه بخواهی بپزی یا بیرون
بخواهی بخوری، یک وعده‌اش می‌افتد ده دوازده هزار تومان. خوشبختانه به یمن اقتصاد
سر حالی که داریم آدم ترجیح می‌دهد شکمش را با دو سه هزار تومان فست فود پر کند.
دست باعث و بانی‌ش درد نکند.
شاخص بد: میزان غذای دور ریخته شده در سلف
عزیز من، شما جای این‌که نگذاری لابی کنند و
آشپز نابلد - که مثلا آشنای مسوول گیر دادن به دانشجوهاست – بیاید آشپزخانه و سلف
دانشگاه را بگیرد دستش، آمدی می‌گویی میزان غذای دور ریخته شده در سلف شاخص بد
فرهنگ دانشجویی داشت؟ خودت یک تک پا برو دانشگاه مربوطه، ببین می‌توانی غذات را تا
ته بخوری، اگر تا ته خوردی بگو دانشجوها بد هستند. ممنون.
نتیجه 1
ما از جدول شاخص‌های فرهنگ دانشجویی متوجه می‌شویم،
با توجه به کیفیت و دقت عجیب شاخص‌های اعلام شده، جدول شاخص‌ها توسط یا زیر نظر یا
به همت نوباوگان آمادگی و پیش‌دبستانی سر کوچه تهیه شده است. که دست‌شان درد نکند.
با توجه به سن و سوادشان خیلی هم خوب شده است.
نتیجه 2
خلاصه این جدول این است: دانشجو بد است. لطفا نیایید
دانشگاه و بروید دنبال کار آزاد.
منتشرشده در روزنامه‌ی اعتماد، 1 خرداد 91
(طنزها را همان‌طور که در مطبوعات منتشر می‌شود، با حذف و تعدیل، در وبلاگ بازنشر می‌کنم)
(طنزها را همان‌طور که در مطبوعات منتشر می‌شود، با حذف و تعدیل، در وبلاگ بازنشر می‌کنم)
